SHIATSU - mosaż punktowy uciskowy

Shiatsu to masaż pochodzenia japońskiego przywracający równowagę w ludzkim organizmie. Masaż shiatsu jest techniką fizykoterapeutyczną oficjalnie zarejestrowaną w japońskim ministerstwie zdrowia. Shiatsu jest także refundowane w niektórych państwach Europy, np. w Szwajcarii.

Nazwa „shiatsu” jest złożeniem trzech japońskich słów „shi-a-tsu”, co możemy przetłumaczyć jako „ucisk dłonią sprzyjający zdrowiu”. Niekiedy tłumaczone jest to jako „dotyk dla zdrowia” (touch for health).

Oddziaływanie masażu shiatsu:   - uelastycznia i usprawnia układ ruchowy - zmniejsza bóle i dolegliwości układu    mięśniowo-szkieletowego - usuwa zmęczenie i regeneruje siły życiowe - zmniejsza stres i przywraca   równowagę emocjonalną - jest pomocny przy bezsenności - przywraca stan równowagę pomiędzy   pobudzeniem i hamowaniem w tkankach   (równoważy parasympatyczny układ nerwowy) - poprawia krążenie i wzmacnia wszystkie układy    i narządy wewnętrzne

Masaż shiatsu jest zasadniczo masażem uciskowym (punktowym). Poszczególne rejony ludzkiego ciała uciskane są bądź punktowo – za pomocą kciuków, bądź większymi powierzchniami – głownie za pomocą całej dłoni, a niekiedy także łokci lub kolan. Stosuje się jednak, jako uzupełnienie, także techniki rozciągania, rotacji, czy pulsowania poszczególnych rejonów.

Obecnie masaż shiatsu rozwinął się na świecie w dwóch głównych nurtach, związanych z nazwiskami dwóch ważnych liderów tej metody:

1) Tokujiro Namikoshi (shiatsu anatomiczne)
2) Shizuto Masunaga (shiatsu meridianowe, nawiązujące do medycyny chińskiej).

Shiatsu w ujęciu Namikosiego, najbardziej popularne jest w Japonii. W ujęciu tym wyjaśnia się oddziaływanie ucisku poszczególnych punktów poprzez anatomiczną analizę budowy tkanek ludzkiego ciała. Np. unerwienie stref Heada wyjaśnia dlaczego uciski w jednym rejonie ciała oddziałują na tkanki w innej części ciała.
Analizuje się m.in. unerwienie układu obwodowego oraz budowę i funkcję tkanki łącznej. Wyjaśnia się miejsca, które należy uciskać oraz samą technikę ucisku.

Shiatsu w ujęciu Masunagi odwołuje się do starochińskiego systemu meridianów (kanałów energii życiowej). Podejście to jest bardziej popularne w państwach zachodnich, niż ujęcie Namikosiego, ponieważ jest równie skuteczne, a jednocześnie łatwiejsze do nauczenia się i praktycznego opanowania.
Shiatsu Masunagi (nazywane shiatsu zen) jest bardziej intuicyjne, niż analityczne, i miejsc do uciskania na ciele uczy poprzez odpowiednie pozycje ciała. Punkty, które uciskamy leżą na liniach, a przebieg tych linii zapamiętuje się poprzez odpowiednie ułożenie rąk i nóg osoby, której wykonujemy shiatsu.

Oczywiście, podobnie jak w metodzie Namikoshiego (shiatsu anatomiczne) także w shiatsu zen Masunagi dużą wagę przywiązuje się do metody uciskania.